سنگ درمانی تاریخچه بسیار قدیمی دارد این علم امروزه به نام (Gem Therapy) شناخته می شود و از آن به عنوان یکی از رشته های طب مکمل در درمان نام برده می شود.
کهن ترین اسناد به دست آمده در مورد خواص درمانی سنگها به 4 هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد. در کتیبه های سومری و متون قدیمی کشف شده در هند باستان، مدارکی به دست آمده که نشانگر استفاده از سنگها در میان آن اقوام بوده است.
در کشور ایران نیز اساتید و پزشکان بزرگی مانند ابن سینا و ابوریحان بیرونی از خواص سنگها مطلع بودند و برای درمان از آنها استفاده می کردند . ابوعلی سینا از سنگ سیترین برای درمان یرقان ، بیماریهای دستگاه گوارش ، خودکشی و درمان افراد افسرده استفاده می نمود. با ارزشترین کتاب گوهر شناسی ایران، کتاب " الجماهر فی الجواهر" نوشته ابوریحان بیرونی به زبان عربی و رساله " تنسوخنامه ایلخانی " (معروف به رساله جوهریه) تالیف خواجه نصیرالدین طوسی به زبان فارسی است.این کتاب پیرامون تاثیرات سنگها و جواهرات بر انسان می باشد. از دیگر دانشمندان این علم می توان به صباح بن عمران از جواهر شناسان عهد هارون الرشید وعطاربن محمد، منجم و مولف کتاب منافع الاحجار اشاره نمود.